Wakacje w 2003r. spędziłem w Truskawcu na Ukrainie. Odkryłam tam wtedy miejsca, związane z „chłopakiem z Sosnowca” Janem Kiepurą, który był tam już w 1928r., a w latach 1933 – 39 spędzał w Truskawcu krótkie, zazwyczaj 2-3 tygodniowe wakacje „u wód”. Kościelny tutejszej Parafii Rzymsko-Katolickiej pw. Wniebowzięcia NMP p. Stanisław Czapla powiedział, że fakt ten nie jest praktycznie nigdzie odnotowywany czy wspominany. Również w samym Truskawcu. Sądzę więc, że warto po latach o tym przypomnieć.

Zacznijmy od przybliżenia samej miejscowości. Jak piszą przewodniki, Truskawiec leży u podnóża ukraińskich Karpat Wschodnich w powiecie drohobyckim, na terenie województwa lwowskiego. Miasto, liczy ponad 30 tysięcy stałych mieszkańców i posiada połączenia kolejowe z największymi miastami Ukrainy oraz państwami WNP. Pomiędzy Truskawcem a Lwowem kursują pociągi elektryczne, autobusy i specjalne busy - taksówki, zwane tutaj marszrutkami. Do naszej zachodniej gdranicy jest jakieś 90 km.

Truskawiec to kurort o międzynarodowej renomie. Leczą się tutaj chorzy: na wątrobę, drogi żółciowe ze skłonnością do tworzenia się kamieni żółciowych, na kamienicę nerkową, z problemami dermatologicznymi, na prostatę, cukrzycę i astmę, wyczerpani nerwowo, z dolegliwościami przewodów moczowych i reumatyzmu, na gardło i oskrzela, płuca, schorzenia stawów, niesprawność fizyczną, otyłość i dolegliwości ginekologiczne oraz na serce i układ krążenia. Jak widać dla każdego, coś się tutaj znajdzie.

Ze względu na korzystny klimat, piękne położenie i bogactwo wód leczniczych, zasłużenie miasto szczyci się ponad 175 - letnią tradycją skutecznego leczenia i dobrego wypoczynku. Na terytorium Truskawca skoncentrowane są duże złoża podziemnych wód mineralnych z 14 źródłami naturalnymi m.in. leczniczą wodą "Naftusia" oraz złoża „wosku górskiego" - ozokerytu. Uzdrowisko jest bardzo popularne. Corocznie na leczenie i wypoczynek przyjeżdża około 200 tysięcy osób z całej Ukrainy i z zagranicy.

Przejdźmy do Kiepury. Kurort ten w Polsce międzywojennej był naszym czołowym uzdrowiskiem. Miał wówczas nazwę administracyjną: Truskawiec – Zdrój. Z uwagi na doskonałe właściwości zdrowotne zwano go perłą uzdrowisk wschodniomałopolskich. Docenił to również Kiepura. Śladów tego okresu i wcześniejszych jest obecnie stosunkowo mało. Należy do nich obudowany niedawno Kościół pw. Wniebowzięcia NMP oraz pomnik Adama Mickiewicza, postawiony w 1898 r. w 100 rocznicę jego urodzin. Pozostało też kilkanaście pięknych wilii, obecnie pieczołowicie odrestaurowywanych. Jak dowiedziałem się od p. Stanisława Czapli, kościelnego i gospodarza, prowadzonej przez Redemptorystów tutejszej Parafii, w Truskawcu odpoczywał również najsławniejszy Sosnowiczanin Jan Kiepura. Po raz pierwszy był w Truskawcu w 1928r. Poznał wówczas swoją narzeczoną, piękną lwowiankę, Zofię Batycką. W 1930 roku została ona wybrana Miss Polonia i wtedy ich romans się zakończył. Poźniej przebywał tam wielokrotnie w latach 1933 – 39, wyłącznie w okresie letnim. Zwykle były to pobyty 2-3 tygodniowe. Od 1936 przyjeżdzał wspólnie ze swoją żoną Martą Eghert. Kiepura miał w Truskawcu swój własny letni dom. Była to drewniana, parterowa konstrukcja, która znajdowała się w parku zdrojowym, niedaleko obecnego Kryształowego Pałacu. Dom niestety nie zachował się do naszych czasów. Kiepura w Truskawcu leczył gardło i krtań wodą leczniczą „Bronisława”. Nigdy nie zapominał o swoich fanach i sympatykach, dla których śpiewał, w czasie, gdy chodził grać w bilarda w specjalnym pawilonie, położonym w parku zdrojowym w pobliżu Pomnika Mickiewicza. Pawilon ten istnieje do dzisiaj i do dzisiaj wczasowicze grają w nim w bilard.
Oczywiście, jak mówi Pan Stanisław, w niedzielę Kiepura uczęszczał na Msze do miejscowego kościoła.

Piotr Dudała