Antoni od katastrofy żyje w przekonaniu, że to doskonała trampolina dla jego medialnego bytu.Teraz gdy tak bardzo daleko poszedł w swoich spekulacjach, ze trącą one kabaretem, Antoni nie może się wycofać, bo to byłby dla niego niesławny koniec. Poszedłby na margines z etykietą czubka. Antoni tego nie chce i będzie się przed tym bronił łapami pazurami, bo zapędził się w pułapkę bez wyjścia. Pozostaje mu tylko brnąć coraz dalej i liczyć na cud, albo na to, że zamieszanie wokół katastrofy przycichnie. Wówczas Antoni będzie mógł (nie za często, od czasu do czasu) coś tam jeszcze pierdnąć o zamachu, o spisku wrogich sił które stłumiły zdrowe parcie do wyjaśnienia zagadki, może napisze jakąś wspomnieniową książkę. O to właśnie walczy Antoni - żeby wbrew swoim poronionym teoriom wyjść z tej zadymy bez etykiety czubka.