Kiedy przed rokiem wybuchła tzw. afera podsłuchowa (taśmowa) ówczesny premier Donald Tusk obiecał, że w ciągu kilku miesięcy sprawa zostanie wyjaśniona, a winni - tak podsłuchani politycy, jak i ci, którzy ich nagrali - będą ukarani. Prawo i Sprawiedliwość domagało się wówczas powołania komisji śledczej do zbadania afery podsłuchowej, ale Platforma Obywatelska nie zgodziła się na jej powołanie.

Obecnie, po ujawnieniu akt śledztwa w tej sprawie, premier Ewa Kopacz jednym ruchem wymiotła z rządu ministrów, którzy pojawili się na tzw. taśmach prawdy. Odeszli również Radosław Sikorski i Bartłomiej Sienkiewicz. Nie chce jedynie odejść Paweł Wojtunik, szef CBA, do którego premier również utraciła zaufanie. O co w tym wszystkim chodzi?

Przypomnę, że prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga prowadząca śledztwo w sprawie podsłuchiwania kilkudziesięciu osób z kręgu polityki, biznesu oraz byłych i obecnych funkcjonariuszy publicznych – mówił o tym w Sejmie prokurator generalny Andrzej Seremet – nie dopatrzyła się w ich wypowiedziach przestępstwa, a zarzuty postawiono jedynie osobom podsłuchującym. Obecnie, kiedy kilkaset tomów akt zgromadzonych przez prokuraturę w tej sprawie, Zbigniew Stonoga upublicznił na facebooku, dopiero to wywołało prawdziwą sensację, przykuło uwagę milionów Polaków.

Dopiero teraz dotarło do Polaków, że te materiały ukazują skandaliczny obraz rządzących, ich knajacki styl rozmawiania i zachowania się, a przede wszystkim ich nie liczenie się z dobrem państwa. Przykładowo przypomnę, że w rozmowie wicepremier E. Bieńkowskiej z szefem CBA P. Wojtunikiem, padają słowa o pompowaniu miliardów złotych ze spółek Skarbu Państwa do prywatnego biznesu. Czyli szef CBA o tym wie, wie o tym również minister Bieńkowska i nie reagują. Ta rozmowa w której pada wiele wulgarnych słów, kończy się tylko śmiechem… To ludzi zabolało.

Przechodząc do analizy sytuacji i szybko dziejących się wydarzeń, jak uważają jedni, czystka w rządzie była operacją odgórnie sterowaną, której celem był wewnętrzny przewrót w ekipie władzy, aby premier Ewa Kopacz mogła przejąć pełną władzę nad wszystkimi frakcjami w PO. Gdyby to była prawda, znaczyłoby to, że premier nie liczy się z powagą sytuacji, a jedynie toczy wojnę we własnych, partyjnych szeregach.

Inne wytłumaczenie, znacznie bliższe prawdy, oznacza, że mamy do czynienia z akcją kontrolowaną przez dawnych oficerów WSI, której celem jest wpływanie na rządzących, aby nadal korzystać z rozwiązań politycznych dla poszerzania swego biznesu. Jak uważa Cezary Gmyz, afera wskazuje na niebezpieczne związki wielkiego biznesu i polityków, a ma to potwierdza fakt, iż jednym z głównym bohaterem podsłuchów jest Jan Kulczyk, a dokładniej, planowane przez niego inwestycje energetyczne, które mogą zagrozić polskiemu górnictwu i polskiej energetyce.

W związku z powagą sytuacji politycznej, pierwszym wnioskiem, jaki pojawił się w Sejmie, jest ponowienie apelu o powołanie sejmowej komisji śledczej. Być może teraz ona powstanie. Drugi wniosek – złożony przez SLD – to apel o samorozwiązanie Sejmu i rozpisanie nowych wyborów. W uzasadnieniu napisano, że państwo jest tak słabe, że gorzej być nie może.

Zabrał też głos Andrzej Duda, prezydent-elekt. W jego ocenie kolejne rekonstrukcje niewiele mogą już zmienić. Zwracając uwagę na to, co działo się w ciągu 8 lat rządów PO-PSL, na aferę stoczniową, hazardową czy informatyczną, za które nikt nie poniósł żadnej odpowiedzialności, nikt nie ma wątpliwości, że w Polsce nie dzieje się dobrze, że kredyt zaufania wobec tej ekipy został wyczerpany. Przykładowo, Ministerstwo Gospodarki miało pieniądze na naprawę górnictwa, ale w tej sprawie nic nie zrobiono dla tej branży. To pokazuje, że wyczerpał się zasób zaufania, ale i zasób kadrowy, zasób ludzi, którzy byliby w stanie zmienić coś.

I wracając do początku tego tekstu: do tych dymisji powinno dojść rok temu, a przede wszystkim należało wówczas ujawnić treść taśm i ukarać winnych, a nie dopiero czynić to teraz, ze strachu przez spodziewaną utratą władzy. Dla Polski byłoby lepiej, aby tak ci niechlubni bohaterowie kompromitujących nagrań, jak i cały rząd PO-PSL zeszli ze sceny politycznej od razu po ujawnienie taśm prawdy.
Na koniec pytanie: czy solidarnie ze zdjętymi ministrami i marszałkiem Sejmu odejdą także inni „bohaterowie” taśm: prezes NBP Marek Belka czy komisarz Elżbieta Bieńkowska? Tak stałoby się w każdym demokratycznym kraju. (Niedziela, Prosto i jasno nr 25/2015)