|
SosnowiecFakty na YouTube |
|
|
SosnowiecFakty na twitterze |
|
|
Ks. prof. Włodzimierz Sedlak |
|
|
- Ksiądz Ignacy Skorupka przyjął święcenia kapłańskie z rąk Biskupa Jana Cieplaka
Warto pamiętać o tym, że ks. Ignacy Jan Skorupka, polski bohater narodowy, urodzony 31 lipca 1893r. w Warszawie, a zmarły 14 sierpnia 1920r. pod Ossowem w czasie Bitwy Warszawskiej, został wyświęcony na księdza, przez pochodzącego z Dąbrowy Górniczej, Sługę Bożego Arcybiskupa Jana Cieplaka.
W 1914 r. po pięciu latach studiów w seminarium duchownym w Warszawie 21-letni Ignacy Skorupka otrzymuje święcenia subdiakonatu i rozpoczyna studia w Akademii Duchownej w Petersburgu, której wcześniej Arcybiskup Cieplak był absolwentem, a następnie długoletnim profesorem. Rozmiłowany w literaturze polskiej, zaraz po przyjeździe do Akademii, zainicjował powstanie kółka literackiego „Polonia" i wygłaszał w nim odczyty, m.in. o Warszawie w poezji Artura Oppmana (Or- Ota) oraz pisał wiersze o wydźwięku patriotyczno-religijnym. W lipcu 1915 r. w czasie działań wojennych I wojny światowej do Petersburga przyjechała ewakuowana z Warszawy matka Ignacego Skorupki Eleonora wraz z jego rodzeństwem. Ignacy pomagał rodzinie, wyszukiwał pracę dla braci i opiekował się matką w czasie jej długiej choroby.
W dniu 26 stycznia 1916 r. Ignacy Jan Skorupka został wyświęcony na kapłana przez biskupa Jana Cieplaka (został on arcybiskupem tytularnym Ochrydy w kwietniu 1919r.). W Petersburgu kilka miesięcy później umiera matka księdza Eleonara Skorpuka, z domu Pomińska. Miało to miejsce 6 maja 1916r. Młody kapłan bardzo to przeżył. Po wyjeździe z Petespurga na początku 1917 roku przez kilka miesięcy był proboszczem w Bogorodsku koło Moskwy. Następnie, od września 1917 do sierpnia 1918 roku, pełnił tę samą funkcję w Klińcach (obecnie Klincy) w guberni czernihowskiej. Po powrocie do Polski, od września 1918 roku, pracował jako wikariusz w Łodzi w parafii Przemienienia Pańskiego.
We wrześniu 1919 roku ks. Skorupka został przeniesiony przez władze kościelne do Warszawy i objął stanowisko notariusza i archiwisty Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. Jednocześnie był kapelanem Ogniska Rodziny Maryi przy ul. Zamoyskiego 30, prowadzonego przez siostry franciszkanki dla sierot i prefektem w kilku szkołach.
W 1920 r. już w trakcie działań wojennych, zwrócił się do swojego ordynariusza abp Kakowskiego z prośbą o wstąpienie do wojska. Arcybiskup jednak odmówił. Ks. Skorupka mianowany został za to kapelanem garnizonu praskiego.
13 sierpnia 1920 r. wyruszył wraz ze swymi żołnierzami z Warszawy, aby bronić stolicy. Zginął 14 sierpnia podczas starcia. Zapamiętany został ze wzniesioną do góry ręką, w której trzymał krzyż, biegnący przed szeregiem walczących, zagrzewający ich do ataku, intonujący pieśń "Serdeczna Matko". Pogrzeb ks. Skorupki odbył się w kościele garnizonowym w Warszawie.
Piotr Dudała
Autor: Redakcja | 13/08/2015
Komentarze
#1 |
dnia 16.08.2015 15:24
Dodaj komentarz Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Oceny Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.
Brak ocen. Może czas dodać swoją?
|
|
Święty Brat Albert Chmielowski |
|
|
Klub Gazety Polskiej w Sosnowcu |
|
|
Wierszyna - Mała Polska na Syberii |
|
|
Rycerze Kolumba Sosnowiec |
|
|
Chór Katedralny LUTNIA - Sosnowiec |
|
|
Ignacy Cieplak vel Ciepliński. Dziadek ks. Abp Jana Cieplaka, Ignacy Cieplak (vel Ciepliński) urodzony w 1795 roku, we wsi Goląsza, (jest Goląsza Górna, Dolna, Biskupia, Biska i Goląszka koło Łagiszy) w byłym województwie kieleckim, w parafii Wojkowice Kościelne, diecezja częstochowska (dzisiaj sosnowiecka), przeniósł się wraz z żoną Marią z Gryłków, oraz z pięciu synami: Ignacym, Wojciechem, Jackiem, Piotrem i Franciszkiem do Dąbrowy Górniczej i został górnikiem. Wspomniany Ignacy Ciepliński zakupił w Dąbrowie Górniczej dom z kawałkiem pola. Przed prześladowaniem władz rosyjskich schronił się na Górny Śląsk, zmieniając nazwisko swe „Ciepliński” na „Cieplak”. Skoro po jakimś czasie ogłoszono amnestię, powrócił do rodziny i zachował już zmienione nazwisko. Tradycję tego nowego nazwiska podtrzymywano w rodzinie, jak nasz brat przyrodni arcypasterza.