100 lat temu, 13 stycznia 1916 w Sławkowie, zmarł Ks. Dominik Roch Milbert – budowniczy kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu, będącej dzisiaj Katedrą Diecezji Sosnowieckiej. Władze Sosnowca mimo kilku wniosków do dnia dzisiejszego nie przyznały ks. Milbertowi tytułu honorowego obywatela miasta Sosnowca.

Urodził się 4 sierpnia 1854 roku w (?) (bądź wg informacji przesłanej przez jednego z internautów: "Wedle aktu urodzenia urodził się w Wąchocku 5 sierpnia 1853 r. akt urodzenia 1853/95. Był synem Józefa Milberta i Józefy z Rychlickich (siostry Jana Kantego Rychlickiego")

Już jako ksiądz został pierwszym rektorem kościółka kolejowego w Sosnowcu. Jednakże ten mały kościół przestał być wystarczający dla coraz większej liczby ludności zamieszkującej Sosnowiec. Dlatego z inicjatywy księdza Milberta w roku 1893 rozpoczęto budowę nowej, dużej świątyni a kamień węgielny poświęcił bp kielecki Tomasz Teofil Kuliński. Budowę ukończono w 1899 roku i 3 marca tego roku bp Kuliński erygował nową sosnowiecką parafię, wydzielając ją z parafii Czeladź.

Ksiądz Dominik Roch Milbert zostaje pierwszym proboszczem sosnowieckiej parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Przy kościele buduje w tym czasie także okazałą plebanię i zakłada cmentarz parafialny przy ulicy Smutnej.

Zgodę zaborców na budowę świątyni uzyskano poprzez fortel - rozgłoszenie, że kościół ma być wotum dziękczynnym za uratowanie cara Aleksandra III Romanowa od śmierci w katastrofie kolejowej pod Borkami na Ukrainie (niektórzy mówią o zamachu, choć specjalna komisja nie potwierdziła tej hipotezy).
Między stacjami Taranowka i Borki na linii Kursk-Charków 17 października 1888 r. wykoleił się pociąg wiozący cara i jego rodzinę.

Ksiądz Milbert był także pomysłodawcą wystroju nowego kościoła w postaci fresków będących kompilacją scen biblijnych i chlubnych wydarzeń z historii Polski. Do wykonania tych projektów zaprosił krakowskich artystów: Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembłę.

Za sprawą ks. Milberta, w trójnawowej świątyni znalazły się: ołtarz, ambona, ławki dębowe, posadzka, a nade wszystko oryginalna religijno-patriotyczna polichromia autorstwa Włodzimierza Przerwy- Tetmajera i Henryka Uziębły. Przez 3 lata, bez specjalnych rysunków, by szkice nie wpadły w ręce władz carskich, przedzierając się przez zieloną granicę Tetmajer zdobił pięknymi malowidłami ściany świątyni. Krakowscy artyści przedstawili w swym niepowtarzalnym dziele akt Wniebowzięcia NMP, w którym motywy religijne splecione są z motywami narodowymi. Na ścianach bocznych z kolei widnieją freski ukazujące Chrzest Litwy z Jagiełłą i Jadwigą a także orłem polskim oraz litewską Pogonią. Jest też polichromia przedstawiająca Kingę i Bolesława Wstydliwego z górnikami.

W 1904 r. pierwszy organista parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu - Antoni Lewandowski wraz z ks. Milbertem założyli chór, któremu nadali nazwę „Lutnia”. Antoni Lewandowski był jego pierwszym dyrygentem. Początkowo śpiewało w nim 23 młodzieńców.

W 1910 roku ksiądz Milbert zostaje przeniesiony przez biskupa kieleckiego ks. Augustyna Łosińskiego do parafii w Sławkowie, gdzie 13 stycznia 1916 roku umiera. Jego ciało sprowadzono do Sosnowca i pochowano na cmentarzu przy ul. Smutnej.